ben kalabalıktan kaçıp perşembe günü gitmiştim.. ama okulları unutmuşum.. büyük bi panikle sanki hiç kitap kalmayacakmış gibi bi güç ve aceleyle gitsem de.. okulların gazabına uğradık.. çocuklarla çalışıyor olmam ordu gibi üstüme geldiklerinde korkmayacağım anlamına gelmiyor.. hatta sürü halinde olan herşeye kılım.. çocuklara kıllığım da fuar boyunca sürdü..
mesleğimle alakalı olarak çocuk kitapları bölümünde daha çok zaman geçirdim.. intiharın eşiğinden döndüm.. fuardan çıktığımda düşündüğüm tek şey: İstanbul çok kalabalık ve herkes söz dinleyip en az üç çocuk doğurmuş..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder